Jeuk
Gelijkspel
Welk nummer me een naargeestiger jeuk bezorgt weet ik niet – Do they know it’s christmas van Band Aid, of We are the world van USA for Africa. Het is zo’n beetje gelijkspel, of misschien toch het brainchild van Bob Geldof, vanwege de stompzinnige titel. De totstandkoming van het ene nummer inspireerde tot het andere, velen werkten belangeloos mee, en een liedje hoeft niet goed te zijn om effectief te zijn en heel veel verkocht te worden. Mijn jeuk wordt geplet onder de opbrengsten voor het goede doel.
Plezier
In de Volkskrant stond onlangs een uitgebreid verhaal over hoe Do they know it’s christmas tot stand kwam. Veertig jaar geleden alweer en misschien is het daarom dat het nummer 157 plaatsen is gestegen in de top 2000 van Radio 2. Volgend jaar kan de Volkskrant zo’n artikel schrijven over We are the world, dat dàn veertig jaar bestaat. Het komt nu alvast opnieuw binnen in die top 2000, maar dat is wellicht door het overlijden van producer Quincy Jones, eerder dit jaar.
Enfin, ik zet er dus de radio niet voor aan. Toch heb ik onlangs met veel plezier – en met dank aan Hester Engelsman voor de tip – gekeken naar een documentaire over hoe We are the world ter wereld kwam. De vermoedelijk niet eens ironisch bedoelde titel: The greatest night in pop.
Hangtijd
Dat plezier kwam deels door de trip down memory lane die het biedt. Kleren in felle kleuren, gróte accessoires en vooral héél véél haar: iedereen schreeuwt zonder woorden “hier ben IK, zie mij!”. Fotocamera’s met filmpjes erin, videocamera’s die je op je schouder meezeult, cassettespelers. En wat vooral treft: niemand die “op zijn telefoon zit”, want die had je toen nog niet. In de landerige hangtijd tussen de opnames door pràten de artiesten met elkaar, het is bijna een bizar gezicht.
Proces
En voor een ander deel kwam dat plezier doordat ik met een zekere beroepsdeformatie keek naar wat ik zag: hier wordt een ingewikkeld proces tot een succes gemanaged! Alle aangrijpingspunten voor procesmanagement komen langs. Het idee van een benefietnummer moet voorstelbaar zijn (jawel, eerder gedaan, zie Do they know…), maakbaar (een melodie, een tekst) en haalbaar (voldoende en voldoende bekende artiesten). Obstakels moeten uit de weg geruimd, vooral als ego’s opspelen en Bob Dylan niet begrijpt wat (en dat) hij moet zingen. En hoe neem je a tempo besluiten met meer dan veertig zelfbewuste artiesten?!
Ook de ontwerpstappen en stuurvariabelen zie je terug. Waar gaat het over, wie hebben we nodig, wat spreken we met elkaar af (“check your ego at the door”), wie doet wat? Gauw vastleggen en dan door. Lionel Richie en Quincy Jones zijn de procesmanagers: Richie het oliemannetje en Jones de regisseur.
Rechtvaardig
Zelfs komt voorbij dat het belangrijker is procedurele dan verdelende rechtvaardigheid te ervaren. Sheila E is onder de indruk én vereerd dat ze was uitgenodigd om mee te doen – tot ze zich realiseert wat niet hardop werd gezegd: dat men vooral hoopte via haar bij de ongenaakbare en onbenaderbare Prince terecht te komen. Dat is, ook zoveel jaar later, tòch een domper.
Kijken dus, het kan er, met Mariah Carey, Wham!, Slade en Band Aid, in de kerstgedachte best nog bij.
Fijne dagen allemaal, en graag tot kijk in een mooi 2025!
Dwars
Moeilijk In “Stuurloos – wegwijzers voor een land op drift” beschrijft Kustaw Bessems indringend hoe moeilijk we het vinden tegen te spreken en tegengesproken te worden. En wat daarvan de gevolgen zijn. Grote en kleinere voorbeelden komen langs. De Toeslagenaffaire....
Wil
Weg “Waar een wil is, is een weg.” Dat hoor je nou nooit als de samenwerking van een leien dakje gaat. Je zegt het om iedereen aan te sporen een tandje bij te zetten als de problemen zijn uitgegroeid tot een rijstebrijberg. Of als opgeluchte constatering achteraf, als...
Luisteren
Katterig We hadden veel werk gestoken in een offerte en pitch aan de opdrachtgever en zijn secondanten. Diep ademhalen en daar gingen we, en het duurde niet lang of ik zag dat de man niet zat te luisteren maar zich door een grote stapel te ondertekenen stukken heen...
Uitvoerende
Duplo Wie weleens voorleest weet dat je niet kunt volstaan met het simpelweg oplezen van de woorden. Nu ja, het kàn wel, maar de kans is groot dat je gehoor al snel afhaakt: boeit niet. Monotoon voorgelezen worden de woorden al gauw een drone, de spanning verdwijnt,...
Vaart
Negende Van alle beoefenaars van de negende kunst zijn André Franquin en Jean Giraud (a.k.a. Gir, a.k.a. Moebius) me het dierbaarst. Moest ik naar dat onbewoonde eiland, dan stopte ik hun werk in mijn koffer en verzaakte ik alle andere tekenaars die me lief zijn. Want...
Van waarde
Vanzelf Vanzelfsprekend aan procesmanagement is dat niks eraan vanzelf spreekt. Wat processen zijn en wat procesmanagement is, de plek en het belang van procesmanagement in de organisatie of de waardeketen, de reputatie van de aanpak en zijn uitvoerder – alles moet...
Mijlpaal
Op touw Vandaag bestaat OIO op de kop af 25 jaar. Op donderdag 6 mei 1999 tekenden Marie-Josée en ik ons vennootschapscontract. Daarmee formaliseerden we een samenwerking die we in de zomer van 1998 besloten op touw te zetten. Marie-Josée is er niet meer, ze is...
Proceskwaliteit
Opties Doordat we een proces met methoden, technieken en instrumenten kunnen ontwerpen en besturen, maken we het ontwikkelbaar. We kunnen dan immers een gesprek voeren over de kwaliteit van ontwerp en besturing, om die zo nodig te verbeteren. Dat roept de vraag op,...
Betekenis
Inhouden Zo’n bericht dat me even deed inhouden – het in memoriam voor Frans Verhaaren op de site van het Sioo . Hij is van grote betekenis geweest voor mijn professionele handel en wandel – onder meer doordat ik hem tegenkwam toen de tijd daar precies rijp voor was....