Gert van der Kolk - 06 51050119 info@oio.nl
Yavis en Hounds

Uit de wereld van de psychotherapie kennen we het onderscheid tussen Yavis en Hounds. Yavis zijn mensen die Young zijn, Attractive, Verbal, Intelligent en Sophisticated. Zij zijn voor hulpverleners aantrekkelijke hulpvragers, hun tegenpolen niet. Dat zijn de Hounds en die zijn Humble, Old, Unwanted, Non-verbal en Dumb en worden sneller naar elders verwezen.

Het onderscheid in Yavis en Hounds is niet alleen de beschrijving van een patroon, maar ook de reflectie van een beroepsgroep op hoe zij omgaat met eigenschappen en vaardigheden van cliënten en welke effecten dat heeft op hun selectie.

Vaardigheden

Hoe zit dat eigenlijk in de wereld van procesmanagement? Selecteren we deelnemers im- of expliciet naar de eigenschappen en vaardigheden die zij moeten hebben om aan een proces te kunnen meedoen?

Toen we ervaren procesmanagers vroegen welke vaardigheden hen het meest van pas kwamen, noemden zij bijvoorbeeld het kunnen vinden van termen en metaforen om iets ingewikkelds begrijpelijk en eenvoudig te maken. Ook het kunnen benoemen en benutten van belangen, behoeften en randvoorwaarden van de ander en zichzelf scoorde hoog, evenals het vinden van nieuwe benaderingen door bestaande slim te integreren.

Verwachtingen

We verlangen dus van procesmanagers ondermeer dat ze talig zijn, inzicht hebben in zichzelf en de ander, vindingrijk zijn en de optocht kunnen organiseren. Maar wat verlangen we eigenlijk van de deelnemers aan die optocht? Welke vaardigheden verwachten of vereisen we impliciet van mensen die we uitnodigen om te komen inspreken, meedenken, brainstormen, vormgeven, plooien, verbinden, beslissen?

Het ligt voor de hand om te veronderstellen dat die een spiegel zijn van de vaardigheden van de procesmanager zelf. Dat we van de deelnemers ook een zekere mate van taligheid verwachten, en inzicht in zichzelf en anderen en als puntje bij paaltje komt graag ook wat soepelheid van geest.

Maar als dat zo is, maakt de procesmanager van het proces een gesloten en naar zichzelf verwijzend systeem, dat zijn eigen Yavis en Hounds kent en dus uiteindelijk en ongetwijfeld onbedoeld hele groepen van participatie uitsluit.

Participatieprobleem

Dat is precies het participatieprobleem waarmee de politiek op landelijk, regionaal en lokaal niveau ook worstelt. Daarom is het voor een procesmanager belangrijk kennis te hebben van het denken over participatie in de politieke wetenschappen. En het is een must, nieuwe vormen van participatie die op lokaal niveau worden toegepast grondig op hun merites te bestuderen.

(Zie voor een beschrijving van het Yavis en Houndseffect bijvoorbeeld: Vandereycken, W. et.al.: Handboek Psychopathologie, deel 1: Basisbegrippen, p.56)